blog
Marije (37) maakt zich hard voor leerlingenvervoer van dochter en gaat strijd aan met gemeente
Marije (37) woont met haar man en dochter in Amersfoort. Omdat ze ver uit de bewoonde buurt wonen en haar dochter wel elke dag naar de basisschool moet, heeft Marije aangepast vervoer, oftewel een busje, aangevraagd bij de gemeente. In plaats van aangepast vervoer, krijgt Marije een OV-vergoeding. Marije is het er niet mee eens en schakelt onze juridische hulp in. Hoe kan zij dit probleem oplossen?
OV-vergoeding
“Een OV-vergoeding? Dan moet ik nog steeds elke dag fietsend met mijn dochter naar de bushalte!” Lichtelijk gefrustreerd heb ik Marije aan de lijn. “Dat fietspad is helemaal niet veilig, want je moet op dat stuk gewoon op de openbare autoweg fietsen”. Ik begrijp Marije’s zorg, dus we besluiten samen een bezwaarschrift in te dienen.
Verantwoordelijkheid
De gemeente stelt dat Marije en haar dochter níet voldoen aan de eisen om in aanmerking te komen voor aangepast vervoer, maar wél voor een OV-vergoeding. De gemeente meent dat de weg in kwestie als ‘voldoende begaanbaar’ en veilig te beschouwen is. Volgens hen is er sprake van een ‘normale fietsroute’. Als de ouders vinden dat hun dochter niet alleen zou kunnen fietsen, dan behoort het tot de verantwoordelijkheid van de ouders om samen met hun dochter naar school te fietsen.
Onderzoek
Voor het toekennen van een leerlingenvervoersvoorziening moet worden onderzocht of de weg waarop gefietst moet worden om de bushalte te bereiken als voldoende veilig en begaanbaar kan worden gekwalificeerd. Ik concludeer dat de gemeente hier géén onderzoek naar heeft gedaan. Na ons bezwaarschrift heeft de gemeente nader onderzoek verricht en stelt zij dat er sprake is van een normale fietsroute.
Verkeerskundige feiten
Om onze positie in deze zaak te versterken, heb ik een verkeerskundig ingenieur ingeschakeld die heeft beoordeeld of de weg voldoende veilig en begaanbaar is, en er dus gezamenlijk door Marije en haar dochter veilig gefietst kan worden.
De deskundige stelt dat dit zeker niet het geval is. Hij levert een rapport van maar liefst 30 pagina’s aan waarin wordt onderbouwd dat de weg onvoldoende veilig en begaanbaar is. Zo wijst hij er allereerst op dat de fietsroute niet voldoet aan de door de gemeente gehanteerde principes en het beleid omtrent de weg- en fietspad-indeling en -inrichting. Daarnaast is de fietsroute deels onverlicht én is er op een deel van de fietsroute geen gescheiden fietspad - terwijl daar 80 km/u wordt gereden en er stelselmatig snelheidsovertredingen zijn geconstateerd.
Toekenning aangepast vervoer
Nadat de gemeente het rapport heeft ontvangen en zij de verkeerskundige feiten hebben bestudeerd, hebben zij besloten alsnog aangepast vervoer toe te kennen. Ik bel Marije op om het nieuws te delen. Ze is ongelofelijk blij met het resultaat en dankbaar voor mijn inzet. “Ik had geen ervaring met juridische zaken, maar wat heeft DAS een waardevolle bijdrage geleverd hier zeg! Zonder jullie was het nooit gelukt.” Ik ben opgelucht dat we de zaak hebben gewonnen. Je wil natuurlijk nooit dat een kind op een onveilige route moet fietsen!
Rogiel Lie-A-Lien
Disclaimer
In de exclusieve serie Recht uit de Praktijk vertellen juristen van DAS verhalen uit de praktijk. De verhalen die je hier leest zijn echt gebeurd, maar de namen en kenmerken van de personages zijn fictief. Deze praktijkcasus is behandeld door bestuursrecht jurist Rogiel Lie-A-Lien.
Rogiel Lie-A-Lien
Ik adviseer en ondersteun mijn klanten bij geschillen met de overheid over bijvoorbeeld omgevingsvergunningen en bestemmingsplannen. Ik neem de tijd om in elke zaak de details te onderzoeken en een oplossing op maat te bedenk...
Meer artikelen van Rogiel Lie-A-Lien