Lotte rekent af met inhalige zus

Lotte was geschrokken van de inhaligheid van haar zus, met wie ze al lange tijd geen contact meer had. Lotte had al zo’n voorgevoel. Zij had zelf daarom de bankafschriften over de afgelopen vijf jaar opgevraagd bij de bank. Er waren grote schenkingen gedaan aan haar zus en haar kinderen. Ook was geld gegaan naar weekendjes weg, boodschappen, tankbeurten, cadeautjes. Soms grote bedragen. Haar zus had ook alle maandelijkse schenkingen aan goede doelen stopgezet. Voor haar vader bleef er slechts een heel sobere uitvaart over.

Geen contact meer

Lotte had zelf al langere tijd geen contact gehad meer met haar demente vader. Drie maanden voor zijn overlijden was zij nog wel bij hem op bezoek geweest. Maar zo ga je toch niet met je vader om? Haar zus zorgde voor haar vader, deed zijn was en haalde boodschappen voor hem. Ze dacht misschien dat ze recht had op de gehele erfenis omdat zij wél en Lotte geen contact meer met hun vader had? Maar als haar vader Lotte had willen onterven, dan had hij dat toch wel geregeld bij de notaris?

Weggesluisd geld terugstorten

Haar zus had een notaris ingeschakeld om de nalatenschap af te wikkelen. Lotte klopte bij mij aan voor hulp. Hoe moest dat nu ? Hoe moest zij de nalatenschap aanvaarden? Moest zij haar zus een volmacht geven? En dat bedrag dan, dat door haar zus weggesluisd was? Dat moest toch gewoon teruggestort worden in de nalatenschap?

Misbruik van omstandigheden

Natuurlijk kon ik Lotte helpen. Ik deed namens haar een beroep op ‘misbruik van omstandigheden’ door haar zus, officieel de bewindvoerder van haar vader. Uit bankafschriften bleek namelijk dat er inderdaad geld van haar vaders rekening was gehaald. En haar zus kon niet aantonen dat het om schenkingen ging van haar vader. Lotte haar zus, die officieel bewindvoerder was over hun vader, wilde op haar beurt de jaarlijkse beloning daarvoor.

Eindrekening en verantwoording opstellen

Na het overlijden van hun vader kwam er een eindrekening en verantwoording over de bewindvoering van Lotte’s zus. Lotte moest die als mede-erfgenaam ook ondertekenen.

Dat was wel een dingetje natuurlijk. Lotte wilde ook haar zin hebben en krijgen waar zij recht op had. Lotte wilde alleen niet in een rechtszaak belanden, dus deden we een praktisch voorstel. De grote giften en uitgaven moesten terug in de nalatenschap. Niet meer, maar ook niet minder. Lotte zou dan de eindrekening en verantwoording ondertekenen.

Net zo goed recht op

Uiteindelijk was de zus van Lotte bereid om 12.000 euro terug te storten. Dit bedrag werd verrekend met de erfenis. Ook al had haar zus veel meer geld achterovergedrukt, voor Lotte voelde dit als gerechtigheid. Het ging Lotte niet alleen om het geld, maar vooral ook om het principe en haar positie in het gezin. Ze had er net zo goed recht op.

Lotte was dus blij met de uitkomst, en ik blij voor haar. Hoe vervelend het overlijden van haar vader en de nasleep ervan ook was. Lotte kon nu alles een plekje geven en weer verder met haar leven.