case
Pleegouders krijgen hun kinderopvangkosten terecht terug
Huib* en Marga* zijn pleegouders van hun kleinkind Bobbie* van 3. Zij nemen Bobbie met liefde in hun dagelijks leven op, al is het wel een situatie die uit nood geboren is. Huib en Marga zijn blij dat ze Bobbie een fijn huis kunnen bieden en met warmte en liefde kunnen opvangen. Bobbie voelt zich gelukkig ook helemaal thuis bij zijn opa en oma. En op de kinderopvang, waar hij drie dagen per week is.
Redactieteam
Bekijk meerMaar aan deze noodgedwongen situatie zit wel ook een grote ‘maar’ vast. Huib en Marga worden nu geconfronteerd met duizenden euro's aan kinderopvangkosten. Marga is minder gaan werken om meer met Bobbie samen te zijn, maar ook om niet nóg meer kosten te maken. De kinderopvangkosten kunnen zij terugvragen bij pleegzorgorganisatie Parlan, denken ze. Maar Parlan wijst hun aanvraag af. Parlan verwijst Huib en Marga door naar hun gemeente. Die zou verantwoordelijk zijn voor de pleegzorg en de bijbehorende kosten, volgens Jeugdwet die sinds 2015 geldt.
Parlan is wel verantwoordelijk
Huib en Marga kloppen bezorgd bij mij aan. Hoe zit dat nu juridisch? Ik hoor hun nijpende verhaal aan en vindt dat ze helemaal in hun recht staan. Parlan is zelf verantwoordelijk voor de vergoeding van de kinderopvangkosten. Dit zijn bijzondere kosten op basis van de toepasselijke bepalingen in de Jeugdwet. Parlan is hierbij als bestuursorgaan aan te merken.
Dat Parlan voor de financiering van de pleegzorg afhankelijk zegt te zijn van de gemeente doet er in deze zaak niet toe, kan ik Huib en Marga aangeven. Zij zijn tenslotte niet betrokken bij deze onderhandelingen en hebben er geen zicht op hoe de afspraken tussen de gemeente en Parlan tot stand komen.
Enkel doorgeefluik, geen bestuursorgaan?
Parlan zegt daarop dat het zelf geen afspraken met de gemeente heeft kunnen maken. Zij zijn financieel afhankelijk van de vergoedingen die zij van de gemeente krijgen. Verder stelt Parlan dat het enkel doorgeefluik van de gemeente is, zelf geen bestuursorgaan is en ook geen beslissingen neemt. Dat zou alleen de gemeente doen.
Deze uitwisseling van standpunten maakt het er voor Huib en Marga niet leuker op. We hebben hoe dan ook nog maar één keus: naar de rechter stappen. Dat vinden ze ook niet echt prettig, maar ze voelen zich ertoe gedwongen, omdat zij hun spaargeld steken in de kinderopvang. Het gaat om meer dan zesduizend euro per jaar. En natuurlijk gaat het om hun kleinkind zelf: zij kunnen toch moeilijk stoppen als pleegouders, áls ze dat al zouden willen?
Stap naar de rechter: ook voor anderen
Huib en Marga zetten de stap naar de rechter daarnaast ook voor andere pleegouders die in een vergelijkbare positie zitten. Ik kan een vurig pleidooi voor hen houden in de rechtbank. En wat zegt de rechter? Die zet een streep door Parlan’s versie van de zaak. Parlan wordt gewoon gezien als een bestuursorgaan en is ook verantwoordelijk voor de uitvoering van de Jeugdwet. En dus voor het toekennen van de kinderopvangkosten. Dat Parlan deze kosten niet heeft uitonderhandeld bij de gemeente, komt voor eigen rekening en risico van deze organisatie. Dat mag niet ten koste gaan van pleegouders, in dit geval Huib en Marga.
En die zijn natuurlijk héél blij met dit resultaat. Huib en Marga kunnen de opvang van hun kleinkind Bobbie op een financieel verantwoorde manier voortzetten. Een grote opluchting, en wat ben ik blij voor alle drie!
Grote impact, misschien hoger beroep
Wel is de kans aanwezig dat Parlan in hoger beroep gaat. De impact van deze uitspraak is groot, want die geldt ook voor andere pleegzorgorganisaties en gemeenten in Nederland. Tot nu toe is dit probleem niet eenduidig opgelost. Het kan uiteindelijk gaan om miljoenen euro’s. Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft op de uitspraak van de rechter gereageerd en belooft in gesprek te gaan met de betrokken partijen over een oplossing. Parlan kan in deze zaak tot 30 december in hoger beroep gaan.
* De namen zijn verzonnen.
Deze praktijkcase is van Naima Abalhaj, senior juridisch specialist bij DAS