case
Horendol van een evenement op twintig meter afstand
Bikkelharde muziek, vier dagen lang. Van de middag tot diep in de nacht. Leuk als je daar een kaartje voor koopt en je je onder wilt dompelen in een feestroes. Maar dat geldt niet voor Lara* en Anton*. Zij wonen op twintig meter van de sporthal waar het evenement plaatsvindt. Die sporthal is zó slecht geïsoleerd dat ze er thuis werkelijk horendol van worden.
Met knallende koppijn komen zij met hun verhaal bij mij. Die sporthal is gewoon niet geschikt voor een muziekevenement, en dus was die geluidsoverlast te verwachten, en dus voldoet de organisatie niet aan het evenementenbeleid. Er zouden namelijk geen decibelnormen in de evenementenvergunning zijn opgenomen en ook was die in strijd met het bestemmingsplan. Aldus Lara en Anton.
Gemeente zegt dat het volgens de voorschriften is gegaan
Zo, die hebben zich goed voorbereid als ze bij mij aankloppen! En ik ben het met ze eens, als ik eenmaal in de zaak ben gedoken. De gemeente kan dan wel vinden dat alles volgens de voorschriften is gegaan, maar zo is het toch niet. Er is niet echt gekeken naar de feitelijke situatie en de effecten, en of dus de geluidsnormen wel konden worden gehaald. Zeker als het gaat om de lage tonen.
Vergunning is in strijd met bestemmingsplan, bouw- en activiteitenbesluit
Dat had dus zeker beter gekund én gemoeten. Er is tenslotte tegen de sporthal aan ook een soort terras met voorzieningen. Daar is dan automatisch ook veel overlast. En er is nóg meer aan de hand. De vergunning is ook in strijd met het bestemmingsplan (regels over gebruik van de ruimte), het activiteitenbesluit (regels over milieu, zoals geluidsnormen die voor sporthallen gelden) en het bouwbesluit (regels over bouwwerken en geluidsnormen en tijden voor bouwwerkzaamheden).
Gemeente komt snel aan onze bezwaren tegemoet
Ik maak bezwaar en uit mijn zorgen bij de gemeente. Anderhalve week lang heb ik zowat elke dag contact. Dat is bijzonder. Er wordt snel geschakeld en de gemeente komt Lara en Anton heel snel tegemoet. Zij zijn ook niet de enige bezwaarmakers, er zijn nog veel meer buurtbewoners met klachten.
Was er een aanvaardbaar woon- en leefmilieu?
Na alle tegemoetkomingen van de gemeente staat voor mij en Lara en Anton dan nog één vraag open: was in de woning sprake van een aanvaardbaar woon- en leefmilieu? Daar is heel veel over te vertellen, maar ik hou het kort. Het komt erop neer dat gevels van woningen minder goed lage bastonen weren. Geluidsoverlast treedt dan ook sneller op. Bij hoge en middelhoge tonen is de wering beter. Maar dat is niet alles. De gemeente kan wel bepalen dat geluid op de gevel niet meer dan een x aantal decibellen mag zijn, dan nog hoeft dat niet binnen een aanvaardbaar geluidsniveau te zijn. Vandaar dat ik heb gesteld dat de gemeente dat gegeven feitelijk moet onderzoeken. Dat kan door de gevelisolatie/gevelwering te beoordelen. Pas daarna kan zij toestemming geven voor een evenement.
De gemeente belooft beterschap
Er moet dus naar het effect op de gevel worden gekeken. Daar gaat het bij de rechter ook over. Die geeft ons na een lang verhaal de gelegenheid om nog een keer met de gemeente te overleggen. Lara en Anton doen dat, en schikken de zaak. De gemeente zegt toe geen muziek- en dance-evenementen meer te houden in de sporthal. Ook krijgen Lara en Anton een compensatie voor hun overnachtingen buitenshuis. Voortaan wordt het geluid bij hun huis gemonitord tijdens een evenement en komt er extra toezicht.
Een 10!
Lara en Anton blij, ik ook blij. Ik krijg in een review een 10 van ze! Daar word ik wel even stil van. Ik heb ze gewoon heel graag geholpen!
* De namen zijn verzonnen.
Dit blog is van Rogiel Lie A Lien, jurist bestuursrecht bij DAS
Rogiel Lie-A-Lien
Ik adviseer en ondersteun mijn klanten bij geschillen met de overheid over bijvoorbeeld omgevingsvergunningen en bestemmingsplannen. Ik neem de tijd om in elke zaak de details te onderzoeken en een oplossing op maat te bedenk...
Meer artikelen van Rogiel Lie-A-Lien